Jest to trójsoczewkowa konstrukcja optyczna, likwidująca większość wad optycznych. Tryplet Cooke'a (Taylora) składa się z dwóch skupiających soczewek wykonanych ze szkła flint oraz umieszczonej pomiędzy nimi soczewki wklęsłej ze szkła kron.
Chociaż konstrukcja ta została opatentowana w 1893 roku przez Dennisa Taylora, głównego projektanta w zakładach optycznych Cooke of York. Układy tego typu znane były już wcześniej, i stosowane w teleskopach, jak choćby obiektyw opracowany w 1765 roku przez Petera Dollonda.
Pomimo iż tryplety Cooke'a do zastosowań fotograficznych nigdy nie były produkowane w zakładach Cooke, licencja udzielona firmie Taylor, Taylor & Hobson zobowiązywała do umieszczenia napisu Cooke w nazwie obiektywu – stąd powszechna dziś nazwa tryplet Cooke'a.
Dziś tryplety trójsoczewkowe stosowane są głównie w tanich aparatach fotograficznych. Ich dużą wadą jest bardzo duża wrażliwość na precyzję wykonania.
Tryplet Cooke'a doczekał się wielu konstrukcji pochodnych o lepszych parametrach, jak choćby klasyczny Tessar.
Zobacz również:
Bibliografia: