W sztuce (malarstwie, grafice, rzeźbie, fotografii) przetworzony środkami artystycznymi obraz nagiego ciała człowieka lub jego fragment. W fotografii uprawiany od czasu dagerotypii.
W połowie XX wieku wykształciły się dwa główne kierunki aktu fotograficznego.
Kierunek pierwszy preferował estetyczne i przyjemne dla oka ukazanie piękna ciała; model pozostaje sobą, zdjęcie jego jest obrazem fizycznym, odzwierciedlającym jego kształt.
W kierunku drugim - ciało modela lub jego fragment traktowane są jako twórczy pretekst do zakomponowania z linii brył i światłocieni, uzyskiwanych przez odpowiednie oświetlenie, obrazu, często zdeformowanego oświetleniem lub przerysowaniem perspektywicznym (lub jednym i drugim); w tym przypadku akt jest w małym stopniu lub wcale nie jest fizyczną podobizną modela.
Zobacz również:
Bibliografia: